خطبه شماره ۲۱۸ (نسخه صبحی صالح ) ترجمه عبدالمحمد آیتی

کلام : ۲۱۸

 و من کلام له ( علیه‏السلام ) فی ذکر السائرین إلى البصره لحربه ( علیه‏السلام )

فَقَدِمُوا عَلى عُمَّالِی وَ خُزَّانِ مالَ الْمُسْلِمِینَ الَّذِی فِی یَدَیَّ وَ عَلى اءَهْلِ مِصْرٍ کُلُّهُمْ فِی طاعَتِی وَ عَلى بَیْعَتِی ، فَشَتَّتُوا کَلِمَتَهُمْ، وَ اءَفْسَدُوا عَلَیَّ جَماعَتَهُمْ، وَ وَثَبُوا عَلَى شِیعَتِی ، فَقَتَلُوا طاِئفَهً منْهُمْ غَدْرا، وَ طاِئفَهٌ عَضُّوا عَلى اءَسْیافِهِمْ، فَضارَبُوا بِها حَتَّى لَقُوا اللَّهَ صادِقِینَ.

ترجمه :

سخنى از آن حضرت (ع )  

بر کارگزاران من و خازنان بیت المال مسلمانان ، که در دست من بود، و بر مردم شهر که همه در فرمان من و بر بیعت من مى بودند، در آمدند و سبب تفرق و اختلاف آنان شدند و جمعیت هماهنگشان را به زیان من پراکنده ساختند.
بر شیعیان من تاخت آوردند و گروهى را به حیلت کشتند و گروهى نیز شمشیرها کشیدند و دندانها به هم فشردند و پیکار کردند تا با ایمان صادق جان باختند و خدا را دیدار کردند.

عبدالمحمد آیتی۲۰۸