google-site-verification: googledc28cebad391242f.html
40-60 حکمت ترجمه عبدالمحمد آیتیحکمت ها ترجمه عبدالمحمد آیتی

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره 41-40 صبحي صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)نحویه گفتار

۴۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ
قال الرضی و هذا من المعانی العجیبه الشریفه و المراد به أن العاقل لا یطلق لسانه إلا بعد مشاوره الرویه و مؤامره الفکره
و الأحمق تسبق حذفات لسانه و فلتات کلامه مراجعه فکره و مماخضه رأیه فکأن لسان العاقل تابع لقلبه و کأن قلب الأحمق تابع للسانه

۴۱- و قد روی عنه ( علیه‏السلام ) هذا المعنى بلفظ آخر و هو قوله‏

قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِی فِیهِ وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِی قَلْبِهِ
و معناهما واحد

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت 39 دکتر آیتی:

39 و فرمود (ع): زبان خردمند آن سوى دل اوست و دل بى‏ خرد آن سوى زبانش.
رضى گويد: اين از معانى عجيب و شريف است. مراد اين است كه عاقل زبان نمى‏گشايد مگر پس از آنكه با انديشه و فكر خود مشورت كند
و بى‏ خرد، سخنان بيهوده‏ اش بر فكر و تأمل و انديشه ‏اش پيشى گيرد. گويى زبان عاقل، تابع دل اوست و دل احمق، تابع زبان اوست
اين معنى از آن حضرت به عبارات ديگرى هم آمده است، مانند اين عبارت: دل احمق در دهان اوست و زبان عاقل در دلش و هر دو يك معنى است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

دکمه بازگشت به بالا
-+=