شرح ابن ميثم
140- و قال عليه السّلام:لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ
اللغة
فالصبور: كثير الصبر.
المعنى
و رغّب فيه بما يلزمه من الظفر و إن تأخّر. و ذلك عند كمال استعداد الصبور بالصبر و قوّته.
مطابق با حکمت 153 نسخه صبحی صالح
ترجمه فارسی شرح ابن ميثم
140- امام (ع) فرمود: لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ
لغت
صبور: كثير الصبر
ترجمه
«شخص استوار و بردبار، پيروزى را هر چند كه زمانى دراز بگذرد از دست نمى دهد».
شرح
امام (ع) در اين گفتار به وسيله نتيجه صبر يعنى پيروزىهر چند كه مدتى طول بكشد انسان را به صبر و بردبارى تشويق كرده است. پيروزى نهايى فرد صبور به خاطر آن است كه آمادگى و نيرومندى وى در اثر صبر كامل مى شود.
ترجمه شرح نهج البلاغه(ابن ميثم)، ج5 // قربانعلی محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده