نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۴۲۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)بذل وبخشش

۴۲۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً یَخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ فَیُقِرُّهَا فِی أَیْدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَى غَیْرِهِمْ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۴۱۷ دکتر آیتی

و فرمود (ع): خدا را بندگانى است که نعمت خود را ویژه آنها کرده است تا مردم را سود رسانند. اینان تا زمانى که به مردم انفاق مى‏ کنند نعمتهایشان در دستهایشان باقى است و چون نعمت خود را از مردمان دریغ داشتند، خداوند نعمتش را از آنان مى‏ ستاند و به دیگرى مى ‏دهد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۱۲۳

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.