نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۹ متن عربی با ترجمه فارسی (شرح ابن میثم)

شرح ابن‏ میثم

۱۱۹- و قال علیه السّلام: عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَکَ یُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِی عَیْنِکَ

المعنى

هذا أمر وجده العارفون باللّه فإنّ من عرف عظمه اللّه و جلاله و لحظ جمیع المخلوقات بالقیاس إلیه حتّى علم مالها من ذواتها و هو الإمکان و الحاجه و عدم استحقاق‏ الوجود إلّا منه تعالى علم أنّها فی جنب عظمته عدم و لا أحقر من العدم. و شدّه صغر المخلوق فی اعتبار العارف بحسب درجته فی عرفانه. و قیل لبعض العارفین: فلان زاهد. فقال: فیما ذا فقیل: فی الدنیا. فقال: الدنیا لا تزن عند اللّه جناح بعوضه فکیف یعتبر الزهد فیها و الزهد إنّما یکون فی شی‏ء و الدنیا عندى لا شی‏ء.

مطابق با حکمت ۱۲۹ نسخه صبحی صالح

ترجمه فارسی شرح ابن‏ میثم

۱۱۹- امام (ع) فرمود: عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَکَ یُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِی عَیْنِکَ

ترجمه

«بزرگى آفریدگار در نظر تو، باعث کوچکى مخلوق در چشم توست».

شرح

این مطلبى است که عارفان باللّه آن را دریافته‏اند، براستى کسى که خدا و عظمت او را بشناسد و تمام آفریدگان او را نسبت به ذات مقدس او بسنجد بطورى که از حقیقت مخلوقات و امکان وجودى و نیازمندى، و در ذات خود استحقاق وجود نداشتن جز از جانب او، آگاه شود، خواهد دانست که تمام اینها در برابر عظمت خدا هیچند و چیزى ناچیزتر از هیچ وجود ندارد. و زیادى حقارت مخلوق در نظر عارف بر حسب درجه عرفان اوست. به یکى از عارفان گفته شد: فلانى پارسا است. پرسید: در چه چیز گفتند: در دنیا گفت: دنیا که در پیشگاه خدا به قدر پر مگسى ارزش ندارد، زهد و پارسایى در آن چه معنى دارد پارسایى در مورد چیزى معنى دارد و دنیا پیش من، چیزى نیست.

مطابق با حکمت ۱۲۹ نسخه صبحی صالح

ترجمه فارسی شرح ابن‏ میثم

۱۱۹- امام (ع) فرمود: عِظَمُ الْخَالِقِ عِنْدَکَ یُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ فِی عَیْنِکَ

ترجمه

«بزرگى آفریدگار در نظر تو، باعث کوچکى مخلوق در چشم توست».

شرح

این مطلبى است که عارفان باللّه آن را دریافته‏اند، براستى کسى که خدا و عظمت او را بشناسد و تمام آفریدگان او را نسبت به ذات مقدس او بسنجد بطورى که از حقیقت مخلوقات و امکان وجودى و نیازمندى، و در ذات خود استحقاق وجود نداشتن جز از جانب او، آگاه شود، خواهد دانست که تمام اینها در برابر عظمت خدا هیچند و چیزى ناچیزتر از هیچ وجود ندارد. و زیادى حقارت مخلوق در نظر عارف بر حسب درجه عرفان اوست. به یکى از عارفان گفته شد: فلانى پارسا است. پرسید: در چه چیز گفتند: در دنیا گفت: دنیا که در پیشگاه خدا به قدر پر مگسى ارزش ندارد، زهد و پارسایى در آن چه معنى دارد پارسایى در مورد چیزى معنى دارد و دنیا پیش من، چیزى نیست.

ترجمه‏ شرح‏ نهج‏ البلاغه(ابن‏ میثم)، ج۵ // قربانعلی  محمدی مقدم-علی اصغرنوایی یحیی زاده

 

بازدیدها: ۹۶

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.