انسان دروغگو و فاسق
۱۹۳۸٫ جایگاه راستگو و دروغگو
جانبوا الکذب ؛ فانه مجانب للایمان ، الصادق على شفا منجاه و کرامه ، و الکاذب على شرف مهواه و مهانه .
از دروغگویى برکنار باشید که از ایمان فاصله دارد، راستگو در ساحل نجات و بزرگوارى است و دروغگو در لبه پرتگاه هلاکت و پستى است . (۱۹۳۱)
۱۹۳۹٫ تشبیه دروغگو به سراب
یا بنى ! ایاک و مصادقه الکذاب ، فانه کالسراب : یقرب علیک البعید، و یبعد علیک القریب .
(پسر جانم !) از دوستى با دروغ پرداز دورى کن که او چون سراب است ، دور را در نظر تو نزدیک و نزدیک را دور نشان مى دهد. (۱۹۳۲)
۱۹۴۰٫ پیوستن به اهل صدق
یا مالک ! و الصق باهل الورع و الصدق
(اى مالک !) به اهل ورع و صدق و راستى بپیوندد. (۱۹۳۳)
۱۹۴۱٫ بدترین گفتار
شر القول الکذب .
بدترین گفتار دروغگویى است . (۱۹۳۴)
۱۹۴۲٫ عاقبت مخالفت با شخص خیرخواه
ان معصیه الناصح الشفیق العالم المجرب تورث الحسره ، و تعقب الندامه .
همانا نافرمانى و سرپیچى از نصیحت ناصح مهربان و عالم تجربه دیده موجب حسرت گردد و پشیمانى به دنبال مى آورد. (۱۹۳۵)
۱۹۴۳٫ آلوده شدن به دروغگویى
لا تحدث الناس بکل ما سمعت به ، فکفى بذلک کذبا .
هر چه را شنیدى براى مردم حکایت مکن ، که همین براى آلودگى به دروغگویى کافى است . (۱۹۳۶)
۱۹۴۴٫ راستگویى امام (ع )
و الله ما کتمت و شمه ، و لا کذبت کذبه .
به خدا سوگند، کلمه اى را نهان نداشتم دروغى هم بر زبان نراندم . (۱۹۳۷)
۱۹۴۵٫ چون مرده در بین زندگان
و آخر فد تسمى عالما و لیس به ، فاقتبس جهائل من جهال ، و اضالیل من ضلال … فالصوره صوره انسان ، و القلب قلب حیوان ، لا یعرف باب الهدى فیتبعه ، و لا باب العمى فیصد عنه . و ذلک میت الاحیاء .
انسانى دیگر نیز وجود دارد که نام عالم به خود گرفته و عالم نیست (این نابخرد) نادانى هایى را از نادانان و گمراهى هایى را از گمراهان کسب کرده است . صورتش صورت انسانى است ، ولى قلبى چون قلب حیوانى در درونش است . این نابکار در ورودى رشد و هدایت را نمى شناسد، (که از آن وارد شود) و از رشد و هدایت پیروى نماید. نیز (این انسان ها) در ورودى نابینایى را نمى داند تا از ورود به آن امتناع بورزد و اوست مرده اى در میان زندگان . (۱۹۳۸)
۱۹۴۶٫ فریب دروغگویى ها
این تذهب بکم المذاهب ، و تتیه بکم الغیاهب ، و تخدعکم الکواذب ؟
(اى مردم )! این راه هاى مختلف شما را به کجا مى برد؟ و تاریکى ها در کدامین بیابان ها سرگردانتان مى سازد؟ و دروغ ها چگونه شما را مى فریبد؟ (۱۹۳۹)
۱۹۳۱- خطبه ۸۶٫
۱۹۳۲- حکمت ۳۸٫
۱۹۳۳- نامه ۵۳٫
۱۹۳۴- خطبه ۸۴٫
۱۹۳۵- خطبه ۳۵٫
۱۹۳۶- نامه ۶۹٫
۱۹۳۷- خطبه ۱۶٫
۱۹۳۸- خطبه ۸۷٫
۱۹۳۹- خطبه ۱۰۸٫
دیدگاه‌ها