نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)دوستی اهل بیت علیهم السلام

۱۱۲-مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ فَلْیَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً
و قد یؤول ذلک على معنى آخر لیس هذا موضع ذکره

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۸ دکتر آیتی:

 هنگامى که سهل بن حنیف انصارى، که یکى از دوستان امام (ع) بود، پس از آنکه با او از صفین بازگشت، در کوفه وفات کرد، در باره او فرمود: اگر کوهى هم مرا دوست بدارد، فرو ریزد. 
معنى این سخن این است که رنج و محنت بر او سخت مى‏ گیرد و مصیبتها به سوى او بشتابند و این جفا نرود مگر با پرهیزگاران و نیکان و برگزیدگان و این شبیه است به این سخن حضرت که فرمود: 
هر کس که ما اهل بیت را به دوستى گیرد، باید جامه درویشى را بر تن بپذیرد. 
این عبارت را به گونه دیگر هم تأویل کرده ‏اند که در اینجا جاى ذکر آن نیست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۴۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۹ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف دنیا

۱۱۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )مَثَلُ الدُّنْیَا کَمَثَلِ الْحَیَّهِ لَیِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِی جَوْفِهَا یَهْوِی إِلَیْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ یَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۱۵ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

دنیا همانند مار است. چون بر آن دست کشند، نرم آید، ولى در درون آن زهر کشنده است. مردم فریب خورده و نادان بدان میل کنند و خردمند عاقل از آن دورى جوید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۳۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۸ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)فرصت

۱۱۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِضَاعَهُ الْفُرْصَهِ غُصَّهٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۱۴ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

از دست دادن فرصت غصّه است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۴۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)افراط وتفریط در مورد حضرت علی(ع)

۱۱۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )هَلَکَ فِیَّ رَجُلَانِ مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۱۳ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

به سبب من دو کس به هلاکت رسیدند: یکى، آنکه در دوستى من غلو مى‏ کند و دیگر، کسى که در دشمنى من پاى مى ‏فشرد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۷۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۶ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)استدراج

۱۱۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِ
وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ
وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ
وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَه‏

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۱۲ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

بسا کسانی که با احسان و نعمت خداوندى کم کم به عذاب او نزدیک شود.
با پوشیده داشتن گناهش فریب مى‏ خورد
و از این که، مردم او را به نیکى یاد مى ‏کنند، فریفته گردد.
خداوند، هیچکس را به چیزى چون مهلت دادن به او، نیازموده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۶۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۱۱۵-وَ قِیلَ لَهُ ( علیه‏السلام )کَیْفَ نَجِدُکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ ( علیه‏السلام )کَیْفَ یَکُونُ حَالُ مَنْ یَفْنَى بِبَقَائِهِ وَ یَسْقَمُ بِصِحَّتِهِ وَ یُؤْتَى مِنْ مَأْمَنِهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۱۱ دکتر آیتی:

 او را گفتند یا امیر المؤمنین، خود را چگونه مى ‏یابى فرمود:

چگونه است حال کسى که بقایش او را به فنا مى‏ کشاند و در تندرستیش بیمار گردد و مرگ در جاى امن و آسایشش به سراغش آید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۲۱

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)ظن وگمان

۱۱۴-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ ثُمَّ أَسَاءَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ لَمْ تَظْهَرْ مِنْهُ حَوْبَهٌ فَقَدْ ظَلَمَ
وَ إِذَا اسْتَوْلَى الْفَسَادُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ فَأَحْسَنَ رَجُلٌ الظَّنَّ بِرَجُلٍ فَقَدْ غَرَّرَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۱۰ دکتر آیتی:

و فرمود (ع): چون صلاح و نیکوکارى بر زمانه و مردمش مستولى شود، سپس کسى به دیگرى که هنوز رسوایى به بار نیاورده، بدگمان شود، بر او ستم کرده است
و چون بدکارى و فساد بر زمانه و مردمش مستولى شود و کسى به دیگرى گمان نیک برد، فریب خورده است.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۳۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۳ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)هیچ…

۱۱۳-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا مَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ وَ لَا وَحْدَهَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ وَ لَا عَقْلَ کَالتَّدْبِیرِ وَ لَا کَرَمَ کَالتَّقْوَى وَ لَا قَرِینَ کَحُسْنِ الْخُلُقِ وَ لَا مِیرَاثَ کَالْأَدَبِ
وَ لَا قَائِدَ کَالتَّوْفِیقِ وَ لَا تِجَارَهَ کَالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ لَا رِبْحَ کَالثَّوَابِ وَ لَا وَرَعَ کَالْوُقُوفِ عِنْدَ الشُّبْهَهِ وَ لَا زُهْدَ کَالزُّهْدِ فِی الْحَرَامِ
وَ لَا عِلْمَ کَالتَّفَکُّرِ وَ لَا عِبَادَهَ کَأَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ لَا إِیمَانَ کَالْحَیَاءِ وَ الصَّبْرِ وَ لَا حَسَبَ کَالتَّوَاضُعِ وَ لَا شَرَفَ کَالْعِلْمِ وَ لَا عِزَّ کَالْحِلْمِ وَ لَا مُظَاهَرَهَ أَوْثَقُ مِنَ الْمُشَاوَرَهِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۹ دکتر آیتی:

۱۰۹ و فرمود (ع): هیچ ثروتى سودمندتر از عقل نیست و هیچ تنهایى وحشت ‏انگیزتر از خودپسندى نیست و هیچ عقلى، چون اندیشیدن و تدبیر نیست و هیچ کرامتى چون تقوى نیست و هیچ هم‏نشینى چون خوش‏خویى نیست و هیچ میراثى چون ادب نیست
و هیچ رهبرى چون توفیق نیست و هیچ تجارتى چون عمل صالح نیست و هیچ سودى چون ثواب آخرت نیست و هیچ پارسایى چون توقف در برابر شبهه نیست و هیچ زهدى چون زهد در حرام نیست
و هیچ ایمانى چون حیا و شکیبایى نیست و هیچ حسبى چون تواضع نیست و هیچ شرافتى چون علم نیست و هیچ عزتى چون بردبارى نیست و هیچ پشتیبانى استوارتر از مشورت نیست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۳۱۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف اهل بیت (ع)

۱۱۱- وَ قَالَ ( علیه‏السلام ) وَ قَدْ تُوُفِّیَ سَهْلُ بْنُ حُنَیْفٍ الْأَنْصَارِیُّ بِالْکُوفَهِ بَعْدَ مَرْجِعِهِ مَعَهُ مِنْ صِفِّینَ وَ کَانَ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَیْهِ‏لَوْ أَحَبَّنِی جَبَلٌ لَتَهَافَتَ
معنى ذلک أن المحنه تغلظ علیه فتسرع المصائب إلیه و لا یفعل ذلک إلا بالأتقیاء الأبرار و المصطفین الأخیار و هذا مثل قوله ( علیه‏السلام ):

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۸ دکتر آیتی:

هنگامى که سهل بن حنیف انصارى، که یکى از دوستان امام (ع) بود، پس از آنکه با او از صفین بازگشت، در کوفه وفات کرد، در باره او فرمود: اگر کوهى هم مرا دوست بدارد، فرو ریزد.

معنى این سخن این است که رنج و محنت بر او سخت مى‏ گیرد و مصیبتها به سوى او بشتابند و این جفا نرود مگر با پرهیزگاران و نیکان و برگزیدگان و این شبیه است به این سخن حضرت که فرمود:

هر کس که ما اهل بیت را به دوستى گیرد، باید جامه درویشى را بر تن بپذیرد.
این عبارت را به گونه دیگر هم تأویل کرده ‏اند که در اینجا جاى ذکر آن نیست.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

بازدیدها: ۹۰

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۱۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۱۱۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا یُقِیمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارِعُ وَ لَا یَتَّبِعُ الْمَطَامِعَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۷ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

فرمان خدا را بر پاى ندارد مگر آنکه، در اجراى حق مدارا نکند و در برابر باطل فروتنى ننماید و از پى مطامع خود نرود.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۵۳

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۹ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)وصف اهل بیت(ع)

۱۰۹-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )نَحْنُ النُّمْرُقَهُ الْوُسْطَى بِهَا یَلْحَقُ التَّالِی وَ إِلَیْهَا یَرْجِعُ الْغَالِی

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۶ دکتر آیتی:

و فرمود (ع):

ما همانند آن پشتى میانى، حد وسط هستیم، که هر که نرسیده باید خود را برساند و هر که از ما در گذرد، باید که به ما باز گردد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۶۶

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۸ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) وصف قلب

۱۰۸-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَقَدْ عُلِّقَ بِنِیَاطِ هَذَا الْإِنْسَانِ بَضْعَهٌ هِیَ أَعْجَبُ مَا فِیهِ وَ ذَلِکَ الْقَلْبُ وَ ذَلِکَ أَنَّ لَهُ مَوَادَّ مِنَ الْحِکْمَهِ وَ أَضْدَاداً مِنْ خِلَافِهَا
فَإِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجَاءُ أَذَلَّهُ الطَّمَعُ وَ إِنْ هَاجَ بِهِ الطَّمَعُ أَهْلَکَهُ الْحِرْصُ وَ إِنْ مَلَکَهُ الْیَأْسُ قَتَلَهُ الْأَسَفُ وَ إِنْ عَرَضَ لَهُ الْغَضَبُ اشْتَدَّ بِهِ الْغَیْظُ وَ إِنْ أَسْعَدَهُ الرِّضَى نَسِیَ التَّحَفُّظَ
وَ إِنْ غَالَهُ الْخَوْفُ شَغَلَهُ الْحَذَرُ وَ إِنِ اتَّسَعَ لَهُ الْأَمْرُ اسْتَلَبَتْهُ الْغِرَّهُ وَ إِنْ أَفَادَ مَالًا أَطْغَاهُ الْغِنَى
وَ إِنْ أَصَابَتْهُ مُصِیبَهٌ فَضَحَهُ الْجَزَعُ وَ إِنْ عَضَّتْهُ الْفَاقَهُ شَغَلَهُ الْبَلَاءُ وَ إِنْ جَهَدَهُ الْجُوعُ قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ وَ إِنْ أَفْرَطَ بِهِ الشِّبَعُ کَظَّتْهُ الْبِطْنَهُ فَکُلُّ تَقْصِیرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ کُلُّ إِفْرَاطٍ لَهُ مُفْسِدٌ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۵ دکتر آیتی:

و فرمود (ع): به رگ دل انسان، پاره گوشتى آویخته است که از شگفت‏ ترین چیزهاست و آن قلب اوست که در آن مایه‏ هایى از حکمت است و مایه‏ هایى ضد آن و خلاف آن.

هرگاه امیدوارى به او روى آورد، آزمندى خوارش مى‏ سازد و اگر آزمندى به او روى نهد حرص تباهش کند و اگر نومیدى بر آن دست یابد، تأسف او را بکشد و اگر خشم بر او مسلط شود، کینه توزیش شدت گیرد و اگر خشنودى و رضا سبب سعادتش شود، خویشتن داریش را از دست بدهد و اگر وحشت گریبانش را بگیرد، حذر از کار به خود مشغولش دارد و اگر امن و آسایش نصیبش شود، غرور و غفلتش برباید. اگر مالى بدستش افتد، بى ‏نیازى به سرکشیش وادارد.

اگر مصیبتى به او رسد، بیتابى رسوایش گرداند و اگر به فقر دچار آید، به بلا افتد، اگر گرسنگى او را بیازارد، ناتوانى از پایش در اندازد. اگر در سیرى افراط کند، پرى شکم آزارش دهد. اگر در کارى کوتاه آید، زیان اوست و اگر از حد گذراند، مایه فسادش باشد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۱۲۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۷ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)علما وعلم

۱۰۷-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَا یَنْفَعُهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۴ دکتر آیتی:

و فرمود (ع):

چه بسا عالمى را که جهلش از پاى در آورد و حال آنکه، علمش با او بود و سودش نکرد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۶۳

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۶ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)امور

۱۰۶-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا یَتْرُکُ النَّاسُ شَیْئاً مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ لِاسْتِصْلَاحِ دُنْیَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۳ دکتر آیتی:

و فرمود (ع): مردم، هیچیک، از امور دینى را براى بهبود امور دنیوى ترک نکنند جز آنکه، خداوند برایشان وضعى پیش آورد که زیانش بیش از سودش باشد.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۴۶

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۵ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۱۰۵-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )إِنَّ اللَّهَ افْتَرَضَ عَلَیْکُمْ فَرَائِضَ فَلَا تُضَیِّعُوهَا وَ حَدَّ لَکُمْ حُدُوداً فَلَا تَعْتَدُوهَا وَ نَهَاکُمْ عَنْ أَشْیَاءَ فَلَا تَنْتَهِکُوهَا وَ سَکَتَ لَکُمْ عَنْ أَشْیَاءَ وَ لَمْ یَدَعْهَا نِسْیَاناً فَلَا تَتَکَلَّفُوهَا

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۲ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

خداوند بر شما اعمالى واجب داشته، آنها را ضایع مگذارید و برایتان حدودى معین کرده، از آن حدود تجاوز مکنید. شما را از چیزهایى نهى کرده، حرمت آن مشکنید و چیزهایى است که در باره آنها سکوت کرده، نه آنکه فراموش کرده باشد، در آنها خود را به رنج میفکنید.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۱۲۲

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۴ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)اوصاف زاهدین

۱۰۴- وَ عَنْ نَوْفٍ الْبَکَالِیِّ قَالَ رَأَیْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ( علیه‏السلام ) ذَاتَ لَیْلَهٍ وَ قَدْ خَرَجَ مِنْ فِرَاشِهِ فَنَظَرَ فِی النُّجُومِ فَقَالَ لِی یَا نَوْفُ أَ رَاقِدٌ أَنْتَ أَمْ رَامِقٌ فَقُلْتُ بَلْ رَامِقٌ قَالَ‏

یَا نَوْفُ
طُوبَى لِلزَّاهِدِینَ فِی الدُّنْیَا الرَّاغِبِینَ فِی الْآخِرَهِ أُولَئِکَ قَوْمٌ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ بِسَاطاً وَ تُرَابَهَا فِرَاشاً وَ مَاءَهَا طِیباً وَ الْقُرْآنَ شِعَاراً وَ الدُّعَاءَ دِثَاراً ثُمَّ قَرَضُوا الدُّنْیَا قَرْضاً عَلَى مِنْهَاجِ الْمَسِیحِ
یَا نَوْفُ إِنَّ دَاوُدَ ( علیه‏السلام )قَامَ فِی مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَهِ مِنَ اللَّیْلِ فَقَالَ إِنَّهَا لَسَاعَهٌ لَا یَدْعُو فِیهَا عَبْدٌ إِلَّا اسْتُجِیبَ لَهُ إِلَّا أَنْ یَکُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِیفاً أَوْ شُرْطِیّاً أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَهٍ
وَ هِیَ الطُّنْبُورُأَوْ صَاحِبَ کَوْبَهٍ
وَ هِیَ الطَّبْلُ وَ قَدْ قِیلَ أَیْضاً إِنَّ الْعَرْطَبَهَ الطَّبْلُ وَ الْکَوْبَهَ الطُّنْبُورُ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۱۰۱ دکتر آیتی:

نوف بکالى«» گوید: شبى امیر المؤمنین را دیدم که از بستر برخاست و به ستارگان نگریست و مرا فرمود: اى نوف، خواب هستى یا بیدار گفتم: یا امیر المؤمنین، بیدارم.

و فرمود (ع): اى نوف، خوشا به حال کسانى که از دنیا بریده ‏اند و به آخرت روى آورده ‏اند. اینان مردمانى هستند که زمین را فرش خود کرده ‏اند و خاکش را بستر و آبش را عطر خوشبوى خود. درون خود را به قرآن آراسته‏ اند و برون را به دعا. چون مسیح، دنیا را از خود دور ساخته ‏اند.

اى نوف، داود (ع) در چنین ساعتى از شب، برخاست و فرمود: این ساعتى است که هیچ بنده‏ اى به درگاه خداوند دست به دعا برندارد، مگر آنکه، دعایش مستجاب شود، مگر عشریّه بگیر (باجگیر) یا کسى که کارهاى مردم را به حکومت گزارش کند یا شرطه، یا صاحب عرطبه «طنبور» باشد و یا صاحب کوبه «طبل».
رضى گوید: بعضى گویند عرطبه طبل است و کوبه طنبور

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۹۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۳ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)

۱۰۳- وَ رُئِیَ عَلَیْهِ إِزَارٌ خَلَقٌ مَرْقُوعٌ فَقِیلَ لَهُ فِی ذَلِکَ فَقَالَ‏یَخْشَعُ لَهُ الْقَلْبُ وَ تَذِلُّ بِهِ النَّفْسُ وَ یَقْتَدِی بِهِ الْمُؤْمِنُونَ
إِنَّ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهَ عَدُوَّانِ مُتَفَاوِتَانِ وَ سَبِیلَانِ مُخْتَلِفَانِ فَمَنْ أَحَبَّ الدُّنْیَا وَ تَوَلَّاهَا أَبْغَضَ الْآخِرَهَ وَ عَادَاهَا وَ هُمَا بِمَنْزِلَهِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ مَاشٍ بَیْنَهُمَا کُلَّمَا قَرُبَ مِنْ وَاحِدٍ بَعُدَ مِنَ الْآخَرِ وَ هُمَا بَعْدُ ضَرَّتَانِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۹۹-۱۰۰ دکتر آیتی:

۹۹ جامه ‏اى کهنه و وصله ‏دار بر تن داشت، در این باب از او پرسیدند، فرمود: این جامه دل را خاشع و نفس را خوار مى‏ سازد و مؤمنان بدان اقتدا کنند.

۱۰۰ و فرمود (ع):

دنیا و آخرت دو دشمن ناهمگونند و دو راه گونه گون. هر که دنیا را دوست بدارد، آخرت را دشمن داشته.
دنیا و آخرت به مثابه مشرق و مغرب‏اند و کسى که میان آن دو سیر مى‏ کند، هرگاه به یکى نزدیک شود از دیگرى دور گردد و یا چون دو زن هستند در نکاح یک شوى.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۶۴

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۲ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) پیش بینی وپیشگویی

۱۰۲-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا یُقَرَّبُ فِیهِ إِلَّا الْمَاحِلُ وَ لَا یُظَرَّفُ فِیهِ إِلَّا الْفَاجِرُ وَ لَا یُضَعَّفُ فِیهِ إِلَّا الْمُنْصِفُ
یَعُدُّونَ الصَّدَقَهَ فِیهِ غُرْماً وَ صِلَهَ الرَّحِمِ‏ مَنّاً وَ الْعِبَادَهَ اسْتِطَالَهً عَلَى النَّاسِ فَعِنْدَ ذَلِکَ یَکُونُ السُّلْطَانُ بِمَشُورَهِ النِّسَاءِ وَ إِمَارَهِ الصِّبْیَانِ وَ تَدْبِیرِ الْخِصْیَانِ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۹۸ دکتر آیتی

۹۸ و فرمود (ع):

بر مردم روزگارى مى‏ آید که مقرّب نبود، مگر سخن چین و خوش طبع، به شمار نیاید، مگر تبهکار، و مردم منصف را ناتوان خوانند و صدقه را غرامت شمارند و صله رحم را منت نهادن و عبادت را برترى فروختن بر مردم. در این حال، حکومت، با مشورت زنان بود و امارت از آن خردان و تدبیر کارها به دست خواجگان.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۱۴۴

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۱ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی) برآورده شدن حوائج

۱۰۱-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )لَا یَسْتَقِیمُ قَضَاءُ الْحَوَائِجِ إِلَّا بِثَلَاثٍ بِاسْتِصْغَارِهَا لِتَعْظُمَ وَ بِاسْتِکْتَامِهَا لِتَظْهَرَ وَ بِتَعْجِیلِهَا لِتَهْنُؤَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۹۷ دکتر آیتی

و فرمود (ع):

برآوردن حاجتها، جز به سه چیز، راست نیاید. خرد شمردن آن تا در نزد خدا بزرگ آید. پنهان داشتن آن تا به هنگام پاداش آشکار شود و شتاب در انجام دادن آن تا گوارا شود.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۶۵

نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۱۰۰ صبحی صالح(ترجمه عبدالمحمد آیتی)مدح

۱۰۰-وَ قَالَ ( علیه‏السلام )وَ مَدَحَهُ قَوْمٌ فِی وَجْهِهِ
فَقَالَ اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَعْلَمُ بِی مِنْ نَفْسِی وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْهُمْ
اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا خَیْراً مِمَّا یَظُنُّونَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لَا یَعْلَمُونَ

شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح

حکمت ۹۶ دکتر آیتی:

هنگامى که کسى او را رویاروى مى‏ ستود، چنین فرمود: بار خدایا، تو از من به خودم داناترى و من خود را بهتر از ایشان مى‏ شناسم.

بار خدایا، مرا بهتر از آن دار که اینان مى ‏پندارند و گناهانى را که اینان نمى‏ دانند، براى من بیامرز.

ترجمه عبدالمحمد آیتی

 

بازدیدها: ۹۱