حکمت ۳۹۲ صبحی صالح
۳۹۲-وَ قَالَ ( علیه السلام )تَکَلَّمُوا تُعْرَفُوا فَإِنَّ الْمَرْءَ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ
شرح میر حبیب الله خوئی ج۲۱
السادسه و السبعون بعد ثلاثمائه من حکمه علیه السّلام
(۳۷۶) و قال علیه السّلام: تکلّموا تعرفوا فإنّ المرء مخبوء تحت لسانه.
المعنى
قد وصّى علیه السّلام فی غیر واحد من حکمه بتقلیل الکلام و ملازمه الصّمت و قد أمر فی هذه الحکمه بالتکلّم لتعریف المتکلّم نفسه، و ذلک لأنّ بعض الکلام واجب و بعضه حسن فی محلّه، و لیس الصموت و السکوت حسنا على وجه الاطلاق، و من الموارد الّتی یستحسن فیه الکلام و ربّما یجب فی مقام تعریف الانسان نفسه فانّ لکلّ شخص قدرا و حرمه بمقدار علمه و معرفته، و معرّف العلم و المعرفه هو التکلّم بل الکلام موجب لمعرفه الانسان من نواح شتّى لها تأثیر فی معاملته و معاشرته و کثیر من اموره فقال علیه السّلام: یلزم علیکم الکلام لتعرفوا به.
الترجمه
فرمود: سخن گوئید تا شناخته شوید زیرا هر کس زیر زبان خود پنهانست.
منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی)//میر حبیب الله خوئی
بازدیدها: ۱۱
دیدگاه‌ها