حکمت ۲۴۶ صبحی صالح
۲۴۶-وَ قَالَ ( علیه السلام )احْذَرُوا نِفَارَ النِّعَمِ فَمَا کُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ
شرح میر حبیب الله خوئی ج۲۱
السادسه و الثلاثون بعد المائتین من حکمه علیه السّلام
(۲۳۶) و قال علیه السّلام: احذروا نفار النّعم فما کلّ شارد بمردود.
اللغه
(نفر) ینفر نفورا: أفزع. و (النعم): بقر و غنم و ابل، و هو جمع لا واحد له من لفظه، و جمع النّعم أنعام یذکّر و یؤنّث- مجمع البحرین.
المعنى
یمکن أن یکون النعم بمعنى الأنعام الثلاثه بقرینه لفظ النفار و الشارد فالکلام خرج مخرج المثل و الکنایه، و یمکن أن یکون جمع نعمه فلفظ النفار استعاره عن زوالها، و المقصود الاعتناء بالنعمه إذا حصلت و التوجّه إلى الاستفاده منها و عدم التسامح فی ذلک اعتمادا على کثرتها أو رجاء تجدّدها بعد زوالها، فانه ربّما تزول و لا تتجدّد.
قال الشارح المعتزلی: هذا أمر بالشکر على النعمه و ترک المعاصى، فانّ المعاصی تزیل النعم.
الترجمه
فرمود: از رم دادن چهارپایان خوددارى کنید که هر گریخته اى برنمى گردد
بنعمت بچسب ز دستش مده که هر رم زده خود نیاید بده
منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی)//میر حبیب الله خوئی
بازدیدها: ۱۹
دیدگاه‌ها