نهج البلاغه کلمات قصار حکمت شماره ۲۲۹ (شرح میر حبیب الله خوئی)

حکمت ۲۳۹ صبحی صالح

۲۳۹-وَ قَالَ ( علیه ‏السلام  )مَنْ أَطَاعَ التَّوَانِیَ ضَیَّعَ الْحُقُوقَ وَ مَنْ أَطَاعَ الْوَاشِیَ ضَیَّعَ الصَّدِیق‏

شرح میر حبیب الله خوئی ج۲۱

التاسعه و العشرون بعد المائتین من حکمه علیه السّلام

(۲۲۹) و قال علیه السّلام: من أطاع التّوانى ضیّع الحقوق، و من أطاع الواشى ضیّع الصّدیق.

اللغه

(وشى) به إلى السلطان: نمّ و سعى، فهو واش-  مجمع البحرین.

المعنى

التّوانی هو التسامح و التکاسل عن العمل، و من انقاد لهذا الخلق السیّی‏ء لا یقدم على ما یجب علیه من أداء الحقوق المتعلّقه به لنفسه او لغیره، فیترک تدبیر نفسه بأداء العباده و المحافظه على النظافه و تدبیر أمر عیاله و إصلاح ماله، و من أطاع النمّام و صدّقه فیما یحکى عن أصدقائه یترکهم و یعادیهم.

الترجمه

فرمود: هر کس خود را بسستى سپارد أداء حقوقی را واگذارد، و هر کس از گفتار سخن‏چین پیروى کند دوست خود را از دست بدهد.

هر که سستی گرفت حق بنهاد            گوش نمّام دوست از کف داد

منهاج ‏البراعه فی ‏شرح ‏نهج ‏البلاغه(الخوئی)//میر حبیب الله خوئی

بازدیدها: ۵

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.