حکمت ۲۰۰ صبحی صالح
۲۰۰-وَ قَالَ ( علیهالسلام )وَ أُتِیَ بِجَانٍ وَ مَعَهُ غَوْغَاءُ فَقَالَ لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ کُلِّ سَوْأَهٍ
حکمت ۱۹۶ شرح ابن أبی الحدید ج ۱۹
۱۹۶: وَ قَالَ ع وَ قَدْ أُتِیَ بِجَانٍ وَ مَعَهُ غَوْغَاءُ فَقَالَ- لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ کُلِّ سَوْأَهٍ أخذ هذا اللفظ المستعین بالله- و قد أدخل علیه ابن أبی الشوارب القاضی- و معه الشهود لیشهدوا علیه- أنه قد خلع نفسه من الخلافه و بایع للمعتز بالله- فقال لا مرحبا بهذه الوجوه التی لا ترى إلا یوم سوء- . و قال من مدح الغوغاء و العامه- إن فی الحدیث المرفوع أن الله ینصر هذا الدین بقوم لا خلاق لهم- . و کان الأحنف یقول- أکرموا سفهاءکم فإنهم یکفونکم النار و العار- .
و قال الشاعر-
و إنی لأستبقی امرأ السوء عده
لعدوه عریض من الناس جائب
أخاف کلاب الأبعدین و هرشها
إذا لم تجاوبها کلاب الأقارب
ترجمه فارسی شرح ابن ابی الحدید
حکمت (۱۹۶)
و قال علیه السّلام و قد اتى بجان و معه غوغاء فقال: لا مرحبا بوجوه لا ترى الا عند کل سوأه. «جنایتکارى را پیش آن حضرت آوردند و گروهى از عوام همراهش بودند، فرمود: خوشامد مباد بر چهره هایى که جز به هنگام شر دیده نمى شود.»
این کلمه را مستعین بالله، که خود را از خلافت خلع و با المعتز بالله بیعت کرده، هم گرفته و به کار برده است و چون قاضى ابن ابى الشوارب را پیش او آوردند و گواهان همراهش بودند که گواهى دهند، گفت: خوشامد مباد بر این چهرهها که جز به روز بدى دیده نمى شوند.
کسانى که عوام و فرومایگان را ستوده اند، گفته اند، در حدیث مرفوع نقل شده است که خداوند این دین را با گروهى یارى مى دهد که ایشان را از اخلاق بهرهاى نیست.
احنف مى گفته است: سفلگان خود را گرامى بدارید که آنان شما را از ننگ و آتش کفایت مى کنند.
شاعرى در این باره چنین سروده است: من شخص بد را براى مقابله با بدى گستردهاى که از سوى مردم فرا مى رسد باقى مى دارم، از سگهاى مردم بیگانه و پارس کردن آنان در صورتى که سگهاى نزدیکان پاسخ آنان را ندهند، بیم دارم.
جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدیدجلد ۸ //دکتر محمود مهدوى دامغانى
بازدیدها: ۲۱
دیدگاه‌ها