۲۲۸-وَ قَالَ ( علیهالسلام )مَنْ أَصْبَحَ عَلَى الدُّنْیَا حَزِیناً فَقَدْ أَصْبَحَ لِقَضَاءِ اللَّهِ سَاخِطاً
وَ مَنْ أَصْبَحَ یَشْکُو مُصِیبَهً نَزَلَتْ بِهِ فَقَدْ أَصْبَحَ یَشْکُو رَبَّهُ
وَ مَنْ أَتَى غَنِیّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ ذَهَبَ ثُلُثَا دِینِهِ
وَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ فَهُوَ مِمَّنْ کَانَ یَتَّخِذُ آیَاتِ اللَّهِ هُزُواً
وَ مَنْ لَهِجَ قَلْبُهُ بِحُبِّ الدُّنْیَا الْتَاطَ قَلْبُهُ مِنْهَا بِثَلَاثٍ هَمٍّ لَا یُغِبُّهُ وَ حِرْصٍ لَا یَتْرُکُهُ وَ أَمَلٍ لَا یُدْرِکُهُ
شماره حکمت براساس نسخه صبحی صالح
حکمت ۲۱۹ دکتر آیتی
و فرمود (ع):
هر که براى دنیا غمگین گردد، بر قضاى خداوندى خشم گرفته است
و هر که از مصیبتى که به او رسیده، شکایت کند، از پروردگارش شکایت کرده
و هر که نزد توانگرى رود و به سبب مالش فروتنى کند، دو ثلث دینش از دستش رفته است
و هر که قرآن خواند و مرد و به جهنم رفت، آیات خدا را استهزا مى کرده است
و هر که دلش شیفته دنیاست، سه چیز بر قلبش چیرگى دارد: اندوهى که از او دست بر ندارد و حرصى که رهایش نکند و آرزویى که به او نرسد.
ترجمه عبدالمحمد آیتی
بازدیدها: ۱۱۲
دیدگاه‌ها